آرزو دارم مسیر بازیگری‌ام هموارتر شود/ چالش‌های یک مادر معلم
تاریخ انتشار: ۲۱ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۳۲۷۳۸
هدی مقدم منش بازیگر نقش اصلی فیلم سینمایی «زندگی و زندگی» از تجربه همکاری با علی قوی‌تن و چالش‌های بازیگری برای کسب جایزه گفت.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو هدا مقدم منش بازیگر نقش اصلی فیلم سینمایی «زندگی و زندگی» که هم اکنون در گروه سینمایی «هنروتجربه» اکران است درباره بازی در این اثر سینمایی گفت: با توجه به همکاری سینمایی قبلی با آقای قوی‌تن با سبک و طریقه فیلمسازی وی آشنایی داشتم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی عنوان کرد: کاراکتر من در این فیلم یک مادر معلم است که می‌تواند نماینده زنان جامعه باشد و مشکلات و دغدغه‌های تأهل و مادر شدن را به تصویر بکشد. اساسی‌ترین مشکلی که در این فیلم به آن پرداخته شده است مشکلات تأهل و مادر شدن است چون خیلی وقت‌ها خانم‌ها آمادگی مادر شدن ندارند و اینکه در چه زمانی مادر شوند و تعادل زندگی خود را حفظ کنند در این فیلم مورد بررسی قرار می‌گیرد.
این بازیگر سینما درباره چالش‌های بازی در این اثر مطرح کرد: برای فیلمبرداری سه ماه تابستان را در دل کویر بودیم در حالی که از گرما و فصل تابستان فراری‌ام و همین مساله کار را برایم سخت می‌کرد. سه ماه تابستان در شهرهای مرکزی ایران هوا به شدت گرم بود و دما به بالای ۵۵ درجه می‌رسید. همچنین به‌واسطه حضور بازیگر کودک در فیلم به درخواست آقای قوی تن در روز فقط ۳ یا ۴ ساعت ضبط می‌کردیم و همین مساله پروسه فیلمسازی را طولانی می‌کرد. شرایط سختی بود اما در فضای هنر این سختی‌ها را می‌پذیریم. خوشحالم که بعد از چند سال که ورودم به عرصه سینما می‌گذرد با این فیلم نتیج زحمایتم را گرفتم و دیده شدم.
مقدم منش با اشاره به دریافت جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره هند گفت: همیشه آقای قوی‌تن می‌گوید فیلم‌های هنری با ریتم آرام و نگاه فلسفی در پس زمینه آن شاید در ایران بیننده کمی داشته باشد اما پذیرفته شدن اثر در جشنواره‌های خارجی و دریافت جایزه نشان از این است که مسیر درستی را می‌رویم. اقبال جشنواره‌های خارجی و اهدای جوایز به این فیلم نشان از این است که چنین آثاری در خارج از ایران طرفداران بیشتری نسبت به داخل ایران دارند.
بازیگر «زندگی و زندگی» ضمن ابراز نگرانی از دوقطبی‌هایی که در فضای سینما وجود دارد، عنوان کرد: من و امثال من که خیلی وقت نیست در عرصه سینما فعالیت می‌کنیم با چالش‌هایی مواجه هستیم؛ چالش‌هایی از این جنس که انگار در سینمای ایران بین هنرمندان گروه بندی و دسته بندی‌هایی ایجاد شده است. بازیگران نسل من نگران هستند، حرفی بزنند تا به گروهی نسبت داده شوند یا حتی اگر هم در رابطه با اتفاق یا حادثه‌ای اظهارنظر نکنند، گفته شود بی خیال هستند و حتی ممکن است یک نظر یا واکنش به موضوعی بر ضدشان استفاده شود.
وی در پایان صحبت‌هایش یادآور شد: به نظر می‌رسد نسبت به نسل گذشته فعالیت در این حرفه سخت‌تر شده است. انگار یک مسیر مناسب‌تر در گذشته وجود داشته و حرف و حدیث‌های کمتری وجود داشته است. شاید یکی از دلایل آن فضای مجازی باشد که پخش اخبار در صدم ثانیه انجام می‌شود. آرزو می‌کنم این گروه بندی، دسته بندی و تشویش‌های ایجاد شده بین هنرمندان از بین برود و جای خود را به دسته بندی‌های معقولانه‌تری بدهد.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: زندگی و زندگی قوی تن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۳۲۷۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حمایت ویژه از رفاه کارگران با تکیه بر تسهیل مسیر ساخت مسکن تک‌طبقه
موضوع مسکن کارگران در ایران یک معضل پیچیده و چندوجهی است که تأثیر بسزایی بر رفاه کلی و کیفیت زندگی مردم دارد. با توجه به جمعیت شاغل زیاد در ایران، برای دولت ضروری است که تامین مسکن مناسب و مقرون به صرفه را برای تضمین سلامت و بهره وری کارگران در اولویت قرار دهد.
یکی از چالش های اصلی کارگران در ایران نبود گزینه های مسکن ارزان قیمت است. نرخ تورم بالا و کمبود واحدهای مسکونی موجود، یافتن مسکن مناسب را برای کارگران دشوار کرده است که منجر به ازدحام بیش از حد، هزینه های بالای اجاره و شرایط زندگی نامرغوب شده است. این امر نه تنها بر سلامت جسمی و روانی کارگران تأثیر می گذارد، بلکه مانع از توانایی آنها برای عملکرد مؤثر در محل کار می شود.
برای حل این موضوع، دولت باید اقدامات پیشگیرانه ای برای افزایش عرضه مسکن ارزان قیمت برای کارگران انجام دهد. این امر با راهبردهای مختلفی از جمله تامین زمین مناسب برای ساخت مسکن، ارائه اعتبارات بانکی برای پروژه های مسکن و ارائه تسهیلات ساخت مسکن به کارگران قابل تحقق است. با تسهیل ساخت واحدهای مسکونی جدید، دولت می تواند کمبود مسکن را کاهش دهد و گزینه های مقرون به صرفه تری برای کارگران ایجاد کند. تامین مسکن برای کارگران یک جزء حیاتی در تلاش برای بهبود شرایط زندگی برای جمعیت شاغل ایران است. ابتکار دولت برای تخصیص زمین مناسب، هدایت اعتبارات بانکی به ساخت مسکن و ارائه تسهیلات ساخت مسکن به کارگران می تواند راه حلی قوی برای بحران مسکن باشد.
دولت با توانمند ساختن کارگران برای مشارکت در ساخت مسکن خود از طریق اعطای زمین به آنها، پرداخت تسهیلات ساخت مسکن و همچنین مجوز ساخت خانه تک‌طبقه، به چندین هدف مهم دست می یابد. اولاً، مشارکت بیشترین جمعیت فعال کارگری کشور در تولید مسکن را تقویت می کند و منجر به افزایش رشد اقتصاد می شود. ثانیاً، به نگرانی مهم کارگران در مورد دسترسی به مسکن ارزان قیمت نیز پایان خواهد داد و در نهایت، در رکود اقتصادی فعلی، که در آن ساخت و ساز مسکن به عنوان محرک اصلی رشد اقتصادی عمل می کند، این ابتکار آماده است تا فعالیت های اقتصادی را در بیش از 130 بخش مرتبط تحریک کند.
در پایان، تمرکز دولت بر حل مسئله مسکن کارگران در ایران نشان‌دهنده یک موضوع بسیار مهم و کلیدی مورد تاکید رهبری در زمینه خوب کردن حال مردم است و نیاز به تامین زمین، پرداخت تسهیلات بانکی و همچنین توسعه افقی شهرها دارد که نه تنها شرایط زندگی برای جمعیت شاغل و کارگر با حدود نیمی از کل جمعیت کشور را بهبود می‌بخشد، بلکه رشد اقتصادی را از طریق افزایش فعالیت ساخت و ساز مسکن به پیش می‌برد. دولت با توانمندسازی کارگران برای مشارکت در ساخت خانه های خود و تسهیل دسترسی به منابع، راه را برای آینده ای پایدارتر و مرفه هم برای افراد و هم برای کل اقتصاد هموار می کند.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»